Maar dat kan niet meer .......
Lieve mams op een familiedag van mijn werk hoor jij er eigenlijk ook bij,
Maar dat kan niet meer, ik had trots naar je gekeken en jij ook zo naar mij.
Ik zou je nog zo graag willen delen in mijn werk, in de relaties en alles privee,
Maar dat kan niet meer, ik had je voorgesteld aan zo veel verschillende mensen en jij zou naar mij kijken, zo tevree.
Moeders van meisjes en jongens die hen grinnikend en lief voorstellen aan hun directeur,
Maar dat kan niet meer, jij zou zelf gelachen hebben met op je wangen een blozende kleur.
Je broer en mijn “schoonouders” hadden wij deze dag meegenomen om een mooi bedrijf te zien,
Maar dat kan niet meer, jij had gebabbeld, gevraagd en gezegd; “ lieve schat laat dit niet meer gaan, een dikke tien”.
Het is mooi geweest een ieder heeft het op zijn manier mogen beleven en er heerste een goede sfeer,
Maar dat kan niet meer, ik heb jou erbij gemist en de anderen zouden jou ook gaan missen er zou alleen maar tegen je worden gezegd tot de volgende keer.
Maar dat kan niet meer, wil ik niet teveel aan denken, een gemis, verdriet en onbegrip in mijn hart en hoofd,
Ik kan het niet verstoppen en niet vergeten wie jij voor me bent geweest en altijd zal zijn tot ik ooit ben verdoofd.
Lieve mams, ik mis je nu, morgen en altijd,
Zorg voor jezelf en nog een beetje voor mij, in de soms warrige en emotionele strijd?
Liefs je dochter