Bijna een jaar was je uit mn leven,
maar ik had jou en mij nooit opgegeven.
Wekelijk moest ik denken aan jou,
in mn hart was ik je nog altijd trouw.
Tussen jou en mij zal altijd wat zijn,
ergens is dat weten erg fijn.
Laats stond je plots voor mn neus,
totaal niet verwacht dacht ik; is het heus?
Ik bleef bij jou duidelijk als wat,
die blik was zo sterk dat ik alles vergat.
We verstaan ons zonder daden nog woorden,
iedereen vond dat wij bij elkaar hoorden.
De laatste nacht en dag waren beter dan ooit,
zie je zelf nog niet wat je nou weg gooit.
Ik ga, wetende dat het lot ons weer samen brengt,
eens zien wat het ons dan weer schenkt.
altijd de jouwe