Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Mijn taal
Als ik lach
Dan huil ik van binnen
Het blijft maar komen
Ik kan er niks aan beginnen
ALs ik vrolijk doe
Dan is dat alleen maar schijn
Ja het is dom
Maar zo verberg ik mijn pijn
Als ik huil
Dan heb ik eigenlijk geen reden
Want niemand hoeft te weten
Hoeveel ik heb geleeden
Als ik Luister
Dan ben ik afwezig in mijn gedachten
En dan verlies ik
Al mijn krachten
Niemand kent mijn taal
Niemand die het ziet
Iedereen leeft door
En vergeet mijn verdriet
Ik heb het
Al die tijd gered
Ik deed het voor de schijn
Of voor jullie pret
Mijn hart zit vol
Vol met verdriet
Ik kan het niet meer voor me houden
En als je het ziet het instreseerd me niet
Het is erg
Maar je doet er niks aan
Ik leer er mee leven
Dat niemand mijn taal ooit zal verstaan
Reacties op dit gedicht
geen Naam vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
geen Naam
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
16 april 2002
Thema's:
[Leven]