Schrijven.
Gedachten die je parten spelen
niet loslatend , altijd maar door
je confronteren met dat denken,
zoveel anders gaat dan teloor.
Dit hoe dan ook uit je verbannen?
Vertrouw het toe aan het papier
dan staat het onuitwisbaar voor je
en eindigt denkend dit gemier.
In dichtvorm of gewoon een briefje
je schrijft het zo maar van je af.
Verscheur het , laat het van je vallen
zo scheid je koren van het kaf.
Zo diep bepalend is het schrijven
het wordt een deel van jou dat blijft,
maar losgeweekt van ’t denken,
nu ’t eeuwig zo is ingelijft.
Zo creatief vormen aftasten ,
die ’t zinvol zijn als een boeket
omlijsten in held’re patronen.
Zo duidelijk op papier gezet.
th.