Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
verbroken
stoere rode kranen
rechtopstaand
door wolken omgeven
wel in de koelkast zetten
zegt de dame voordat
zij het zegel aanbrengt
olifanten tussen grachten
in vele kleurendessins
eentje is kleurrijk gebroken
wie heeft de moed
om dat wat is verbonden
te verbreken?
Prachtige lijnen vervormen
tot chaos
geen enkele ordening
dat wat verbroken mag
worden mag worden verbroken
als er nieuw leven wordt verheven
stukmaken moet niet mogen
maar wij doen het als mens
vaak net zoveel aan verbreken
10OKT2009 2345
Reacties op dit gedicht
wileo vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
wileo
Gecontroleerd door:
Innerchild
Gepubliceerd op:
10 oktober 2009
Thema's:
[Bewondering]
[Delen]
[Leven]