Reikt mijn hand
Reikt mijn hand
De rusteloze nacht
tikt traag uren weg
als eindelijk de morgen
is geboren
reikt mijn hand
naar het lege kussen naast mij
waarin ongewild
mijn tranen smoren
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, november 06, 2009 20:46 |
| dat aloude vertrouwde gebaar is nog altijd waar groetje, hans |
|
| windwhisper: | Vrijdag, november 06, 2009 18:01 |
| ontroerend toch steeds weer dat gemis zo voelbaar lieve groet Cobie |
|
| isolina: | Vrijdag, november 06, 2009 16:19 |
| een dikke knuffel en mijn armen om je heen , liefs maria(isolina) | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, november 06, 2009 12:46 |
| herkenbaar mooi gr.janny |
|
| Nummer 127 : | Vrijdag, november 06, 2009 12:21 |
| sterk schrijven anneke Bartz xx |
|
| karinvangelder: | Vrijdag, november 06, 2009 10:59 |
| lieve Anneke weet.. dat ik je heel goed begrijp. blij zijn als de morgen aanbreekt he meis ? liefs met virtueel mijn hand liefs Karin |
|
| switi lobi: | Vrijdag, november 06, 2009 10:59 |
| Lieve Anneke, jouw verdriet zo rakend en herkenbaar.. Ik vind mijn virtuele armen niet genoeg, maar toch: hier zijn ze. Dikke, dikke knuffel, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 november 2009 | ||
| Thema's: | ||