Omdat momentjes worden aangevreten
die de vergeten en verbeten dichterspen
in het verlengde van de dagen terugroept,
herkauw ik nu de tijd.
Uitgemolken en vermalen strek ik mijn handen,
scherp tanden aan de krabpaal en spuw inkt
op al vergaand papier.
Want ik wil hier staan en schreeuwen
met droge lippen tot het plafond -
onopgemaakte woordjes blèren.
De puurheid van fantasieën proeven
in blauwgetinte clichés val en sta ik op
om hen terug te zetten op het menu
van poëzie.
Paul & Marjolein
Stip: | Dinsdag, december 01, 2009 10:50 |
Erg mooi! stipje |
|
Will Hanssen: | Dinsdag, december 01, 2009 10:43 |
Héél mooi geschreven.......... liefs, Will |
|
esteban.: | Dinsdag, december 01, 2009 10:25 |
Ja, dit lijkt wel echte poezie... Heel mooi gedicht, liefs esteban |
|
pieter christiaan paardenkooper: | Dinsdag, december 01, 2009 09:19 |
een groet van mij :) | |
Auteur: Paul de Bruijn | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 01 december 2009 | ||
Thema's: |