als je dat wou
blijf bewustzijn
 
van het leven in mijn kersttijd
een witte tuin
soms smelt de sneeuw
jammer genoeg vaak in snelheid
alles weer bruin
opnieuw alleen
 
maar nog liever blijf ik dromen
van wat ooit kon
en komen mag
misschien dat die tijd nooit komen 
zal als de zon
iedere dag
 
toch zijn dromen toegelaten
want in mijn hoofd
sneeuwt het altijd
en al zijn het lege straten
als het eens dooit
heb ik geen spijt
 
zo is de sneeuw ook als liefde
die komt kijken
en dan verdwijnt
en tot zover het gebriefde
dat moet wijken
voor eeuwigheid
Geschreven door
Nummer 127
Reacties op dit gedicht
Nummer 127 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

M-Rose: Zondag, december 20, 2009 15:36
K zal mijn kadootjes wel komen halen B

We kunnen en dagje dansen in de sneeuw dat brengt zon in het hartritme

Over dit gedicht
Auteur:  Nummer 127 Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  
Gepubliceerd op:  20 december 2009
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.