hoe lang reeds vergeet ik
in mijn haast
te kijken naar
de opgaande dageraad
stil te staan
in zuivere klaarte
waar ik
rust kan ademhalen
te beseffen dat men
in het vervlagen
de zwaarte van
eigen realiteit treft
Dirk Hermans: | Woensdag, februari 17, 2010 18:29 |
mooi | |
Quicksilver: | Woensdag, februari 17, 2010 14:42 |
wat weer een wijsheid spreekt uit dit mooie gedicht! liefs,dicky |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, februari 17, 2010 11:49 |
Doe kalm aan dan Tine, haal diep adem en besef in die rust het lichte van de opgaande dageraad. Veel liefs Anneke |
|
Indy Toma: | Woensdag, februari 17, 2010 11:38 |
Eigenlijk iets heel simpels in een verschrikkelijk mooi jasje vertelt. We jakkeren te veel. | |
Big Lady: | Woensdag, februari 17, 2010 11:25 |
weer prachtig geschreven knuffels |
|
_Lieverdje_: | Woensdag, februari 17, 2010 10:50 |
zoveel wijsheid dit fijne dag liefs |
|
roosjerood: | Woensdag, februari 17, 2010 10:39 |
wat mooi ,prachtig gedicht | |
Anastacia: | Woensdag, februari 17, 2010 08:54 |
martine prachtige gedicht liefs ana | |
switi lobi: | Woensdag, februari 17, 2010 08:16 |
Tine, zoveel wijsheid in jouw woorden.. Prachtig! Liefs, switi lobi |
|
Auteur: verhavert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 februari 2010 | ||
Thema's: |