ik woel en ik draai, ik wik en ik weeg
tot soms de moed me de schoenen in zeeg
daar hak ik een knoop, daar sla ik een slag
want ja, je moet wat, dat zeg ik, maar ach
daar staan weer die stuurlui, de beste van 't land
te preken aan wal, vanaf de kant
had het zus, had het zo, had het anders gedaan
dan had je allang je slag kunnen slaan
het is zo simpel, d'r is niks aan
gewoon maar doen en dan doorgaan
het is zo simpel, maar dat klinkt wat maf
want het is zo simpel ....achteraf
soms sta ik aan de kant en dan weet ik het wel
dan is 't hele leven een gezelligheidsspel
ik zeg zus, ik zeg zo, van dit of van dat
en schud uit m'n mouw de aap die daar zat
als de loop is gelopen en je kijkt achterom
dan zie je wat goed was, wat fout of wat dom
maar hier in de smeltkroes van het beslaan
zul je af en toe flink de plank misslaan
het is zo simpel, d'r is niks aan
gewoon maar doen en dan doorgaan
het is zo simpel, maar dat klinkt wat maf
want het is zo simpel ... achteraf
en dan is daar Piet, die heeft nooit verdriet
die achter de wolken het zonnetje ziet
al zit het hem tegen, dan lacht Pieter nog
voor hem lijkt het simpel, hoe doetie dat toch
hoe heerlijk het verstand op nul
de blik op oneindig gericht
en de rest is flauwekul
maar val niet op je gezicht
die kromme weg die kuilen heeft
is niet altijd een straf
je ziet vanzelf hoe simpel het was....
achteraf