hij was geen clown
want in zijn woorden
klonk het leven als muziek
met bloem en bolhoed
het gezicht overbelicht
zong hij zijn lied
de wereld donker in
décor de zaal met
sterren in de ogen
er bloeiden sprookjes
uit de handen van de man
die heden uit verleden nam
zijn mimiek is generatieloos
de woorden internationaal
mijn troubadour hij kent ze allemaal
wil melker
30/05/2010
ela: | Zondag, mei 30, 2010 18:11 |
Een inhoud die beroert. ela |
|
RBdeG: | Zondag, mei 30, 2010 14:22 |
graag gelezen | |
isolina: | Zondag, mei 30, 2010 10:42 |
heel gevoelig dit Wil. !!! mooi en liefdevol, knuff maria | |
trucker klaas: | Zondag, mei 30, 2010 09:55 |
een ware topper .... fraai verhaal ,klaas |
|
switi lobi: | Zondag, mei 30, 2010 09:01 |
Wat mooi... ik hoop zo dat wij dat straks ook een beetje mogen doen. Fijne zondag Wil. Lieve groet, switi lobi |
|
Anneke Bakker: | Zondag, mei 30, 2010 08:09 |
Dit gedicht raakt me Wil want bij leven was mijn man de clown van het dorp. Ongelooflijk bij hoevelen jong en oud hij tranen heeft laten lachen. Mijn clown met rode neus en bolhoed.... Mooie zondag en lieve groet Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 30 mei 2010 | ||
Thema's: |