Laat mij spreken,
als een of andere nodeloze dichter,
die een aardbeving kan veroorzaken
van wel 7 op schaal van richter,
Laat mij praten,
in woord en met rijm,
stop met haten,
en het zelfgenoegende geslijm,
een dichter des vaderlands bestaat niet,
we leven in een land dat zichzelf niet kent,
een land dat niet bestaat,
waar men elkaar op kleine verschillen al raar aankijkt,
maar wel al maanden van tevoren gezamenlijk over het wk praat..
Laat me flippen, uit pure lust,
laat me mijn gevoel uiten,
en dat geheel onbewust,
laat me taalfouten maken,
dat doet er niet toe,
het gaat om het idee en dat moet raken,
bakstenen schop ik omver,
bakstenen waarmee men het land was aan het opbouwen,
of aan het omringen om opgesloten te zitten,
in een land vol wantrouwen,
een land met meer verschillen dan overeenkomsten,
voornamelijk met een plat uiterlijk,
en af en toe een heuvel, die ik gemakkelijk beklim,
of onderuit schop, weet je hoe dat komt,
in dit land is de eenoog koning, en ben ik te slim,
want ik zie mezelf nu al als arrogante fucker staan,
met een jasje, een stropdas en een sigaar,
terwijl ik nutteloos naar mijn computer staar,
want daar gaat het om, om het streven,
het beleven, het willen zijn, maar toch niet helemaal,
de wereld pikt men met veel genoegen,
volledig kaal,
en ik doe vrolijk mee,
terwijl ik lach,
en duidelijk zie,
dat we geplaagd worden,
door een wereldepidemie,
waar een vulkaan op ploffen staat,
begin ik moe te worden,
heb ik teveel energie verspild,
genoeg of teveel onzin gepraat,
Leven in een grote wereld,
voelen we ons machteloos als individu, zo klein,
het leven kan nog lang duren,
maar kan ook zomaar ineens voorbij zijn,
de kern is dus; genieten,
niet met mate,
maar gewoon volgieten,
haha dat was een grap,
maar toch, in iedere grap schuilt een kern van waarheid,
ben ik door dit stomme schrijven,
weg aan het vagen, ochja schijt,
Het is maar om het even,
wat ik ook zeg, onzin, Oooh shit,
het is in ieder geval nog een teken van leven,
staat hier in ieder geval mijn woord voor vanavond gegeven..
Geniet! tot je de bodem van het glas ziet!
(en dit bedoel ik niet puur alcoholistisch!)