Doe jij er mee?
Mijn dromen beginnen te vervagen.
Alweer,
Gebeurt me ieder keer.
Een persoon, met meerdere lagen.
Ik kan van alles wat,
eerlijk, ik ben het zat.
Weet gewoon niet wat ik moet.
Kan redelijk veel dingen aardig goed.
Wil niet opscheppen,
is gewoon zo.
Ik ben mijn leven zeppen,
Met en tegen de flow.
Alles willen,
van kinds af aan.
Geen tijd verspillen,
ik laat werkelijkheid gaan.
Zoals altijd,
wil ik te veel,
en krijg ik spijt,
een brok in de keel,
raak toch alles kwijt,
Omdat ik motivatie verspil.
Kijkend naar dingen,
wetend,
dat kan ik ook wel.
Want iedereen kan alles,
gevend,
meer leren via spel.
Dan is het leuk,
dan leer je wat.
Je lacht je een deuk,
bij het bewandelend van jou pad.
Je eigen weg, door tijd.
Alles in de hand.
Een huis, auto, leuke meid.
Misschien staand in de krant.
Want als je iets wilt,
ga er dan voor.
Nooit genoeg energie eraan verspild,
kroop dat goed in je oor.
Flash back,
terug in het verleden.
Van waar die verandering,
wat was de reden?
Wat is de rede van ons bestaan.
En welke weg moet ik dan in slaatn.
Neem ik wel de juiste beslissing.
Of is alles achteraf toch een vergissing.
Maar dan denk ik,
ik bestuur mijn wereld, mijn dromen.
Dus toen wist ik,
ik zal er wel komen.
Als ik maar sta voor wie ik ben.
Als ik maar ga, waar ik gaan wil.
Als ik maar kom, waar ik komen wil.
Of ik nou gedicht schrijf met een pen,
Of ze uit type op de pc.
Het is als nog een gedicht, de vraag is, doe jij er mee?
-Stralende pijl, vanuit plaats vlak bij Venetiƫ-