Hopeloos en verloren
zat ik op een bankje
verward en verdrietig
zinloos en pijnlijk
zo ging mijn avond
vier uur spoorloos geweest
weglopen van de instelling
hopeloos en verloren
zat ik op een bankje
het was kill en koud
mensen die voorbij liepen
en toch voelde ik me alleen
wat bezielde mijn
ik had mezelf niet meer in de hand