van god en alleman verlaten
stond het huis
weer in zichzelf te praten
zij was vroegtijdig oud
verzakt en buitenissig
de tuin verwilderd grauw
naast de schuur
een rariteitenkabinet
van wat bij afval was gezet
een vage schim
achter een vuil gordijn
kon wel een bewoner zijn
het janken van de hond
dat bij schemering luguber klonk
weerhield het jeugdige bezoek
veel later heb ik aangeklopt
de tuin betreden en doorzocht
het huis gaf echter niemand thuis
wil melker
29/08/2010
mucho*s cokeloze zondag: | Zondag, augustus 29, 2010 13:57 |
wat geeft het goh de buurt is ook compleet verlaten :( |
|
esteban.: | Zondag, augustus 29, 2010 13:54 |
inderdaad een huis gevuld met eenzaamheid Wil, en alhoewel het geen mooi beeld schetst, is het toch knap geschreven en zodanig dus ook gelezen... liefs esteban |
|
entropy: | Zondag, augustus 29, 2010 11:43 |
Mooi | |
dark_fairy_marlisa: | Zondag, augustus 29, 2010 10:58 |
ik wil er precies niet komen toch mooi |
|
Ria Klein Herenbrink: | Zondag, augustus 29, 2010 09:29 |
Het geeft een naar-geestig gevoel;) lekker spannend en ergens ook eenzaamheid in dit mooie gedicht van je fijne zondag liefs Ria |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 29 augustus 2010 | ||
Thema's: |