* Dit gedicht geschreven n.a.v. het verongelukken van een collega tattoeeërder
de dood maakt witte letters in het zwart
en gelezen bij het laatste beetje licht
schrijf ik in het kort dit dicht
*
achter gesloten deuren
tatoeëert mijn hart de namen
van mijn naasten, het gemis
schreidt het leven vaarwel, de laatste
klant, 'k zal me moeten haasten
geen lijnen meer om in te kleuren
slechts wat witte en roze linten
aan mijn kist, en wat er mij
nu te wachten staat? ... ik wou
dat ik het wist
Yellow : | Donderdag, september 16, 2010 13:37 |
rakend, het leven is soms te kort, zeer diepzinnig | |
Hilly N: | Woensdag, september 15, 2010 22:49 |
Ondanks, toch zo mooi jouw woorden Elze. Wat rest, ik hoop op de kleuren van de regenboog, de belofte voor allen. Lieve groet van mij, Hilly |
|
H.J.: | Woensdag, september 15, 2010 13:08 |
sterk, warm dicht vriend. wat rest ?? laifs H.J. |
|
_Lieverdje_: | Woensdag, september 15, 2010 04:36 |
stilmakend droef laivert ik word hier stil bij krijg er tranen van in mijn ogen sterkte liefs |
|
goldenchild: | Dinsdag, september 14, 2010 22:15 |
droef en mellow, groet ed | |
hiljaa: | Dinsdag, september 14, 2010 22:03 |
een intens schrijven , mijn deelneming knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 14 september 2010 | ||
Thema's: |