wiegende wieken verwelkomen
bezoekers van ’t land aan de zee
zij die de trein verlaten worden met klokken begroet
nadat de burg is gepasseerd signaleren de bellen
een grote plas spiegelend water markeert de plek waar velen
jarenlang hebben geoefend om ’t land te mogen dienen
wieken markeren de zeerivier die langs de boulevard golft
zeemastodonten domineren al het passerende verkeer
achter de wolken schittert zon die de pausmobieltrein voedt
land omgeven door zee die al het goede geeft, soms neemt
22OKT2010 2230