Het stapelt zich op, hier in de muren van mijn hoofd
en of er daarmee ook iets afgebroken wordt
ik weet het niet. -Het wil er zo graag uit,
maar deze woorden delen zich niet, schaamte
verpakt de klanken en dit hart ligt in de weg.
De wereld is veel harder dan dit bonzen
en ik moet het in leven zien te houden, hoop
mag niet verloren. -Het leeft in luchtwolken
maar de waarheid komt in zicht en ik ben bang
dat ze alles neergooit en op mijn voeten.
Dat ik niet meer lopen kan, me neerleg bij niets
en dat het dan nooit meer anders kan,
ik ben bang. -dit zou het einde van dromen
kunnen zijn, dan wordt het echt of
echt nooit meer zo dichtbij.
