verdragen

Denk je nog eens naar mij en wat zie je dan?

Ben ik de nog immer in de weg zittende
klop in je keel die je kan wegslikken, de veeg
onder je hand naar de muur, of ben ik

De angst in mijn ogen, buigen van wimpers,
na verzet de altijd knikkende en volgzame
en zie je nu iedere hoek nog eens terug
waarin je mij dreef en weer verdween.

Ik weet niet meer hoe ik jou zie, je ogen

ze zijn uit je blik gelopen als lippen bewegen
zonder klank, maar onder deze huid
daar schuilt een woede en ik geloof

dat jouw gezicht daarin begraven ligt.

Geschreven door

- Suus -

Reacties op dit gedicht

- Suus - vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Oorlam:	Dinsdag, maart 15, 2011 14:09
denk je nog eens naar mij:) heb je even voor mij? dan zal ik het toelichten hehe;)

arie:	Dinsdag, maart 15, 2011 10:54
Dikke knufffff.....

*muchos statiegeld**:	Dinsdag, maart 15, 2011 09:36
weer bijzonder neergezet, suus

troetelkind:	Dinsdag, maart 15, 2011 09:26
sierlijk.

Over dit gedicht

Auteur: - Suus -
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 15 maart 2011
Thema's: [Vroeger/Herinneri]