Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
nergens thuis
’t verscheurde behang
bedriegt de bloemen
een schommel fluistert nog:
ik heb je lief
wil vergeten die tijd
ren, struikel, juist hier
bij deze foto van moeders
koekjes die bitter waren
als tranen, klevend
op het tapijt
vertelt het album
over mijn gisteren
toen ik nog weende
van stil verdriet
heb ik mij verslikt
in al de andere
foto’s van ons.
sunset 02-04-2011
Reacties op dit gedicht
sunset vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
youkie
:
Zaterdag, april 02, 2011 19:46
heel mooi
liefs
lairey
:
Zaterdag, april 02, 2011 11:19
zo mooi, je leest het in één adem,,
Over dit gedicht
Auteur:
sunset
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
02 april 2011
Thema's:
[Leven]
[Delen]
[Poezie]