ik raak
ze niet aan
laat hen maar gaan
vlucht
voordat hun emoties
mij overspoelen
heb me
afgesloten voor
lucht uit de goten
geen vragende blikken
die in gevoelens stikken
zonder te slikken
ben een schim
die niemand meer ziet
eiland in een zee van verdriet
het geven is op
de bronnen verdroogd
buig langzaam mijn moede hoofd
wil melker
08/04/2011
spring-in-het-veld: | Vrijdag, april 08, 2011 15:23 |
we moesten maar eens een klaagzangdag in het leven roepen, 1 dag voluit spuien, en daarna hups..met de geit..pff..welk een tragedie alom..zelfs ik raak er depri van, kan je nagaan | |
moonwoman: | Vrijdag, april 08, 2011 14:01 |
soms, als men het niet meer ziet zitten, herkenbaar, en sterkte Wil! xxx |
|
pijnlijke mucho: | Vrijdag, april 08, 2011 10:03 |
ja, groot gelijk ik ben hier ook strontmisselijk aan het worden |
|
soulsister: | Vrijdag, april 08, 2011 09:54 |
mooi verwoord | |
Yellow: | Vrijdag, april 08, 2011 08:55 |
oei, dat klinkt somber, een schouderklopje van mijn kant | |
youkie: | Vrijdag, april 08, 2011 07:15 |
goede morgen er schult zoveel verdriet en niemand die het ziet neem op die moed dan komt het wel goed fijne dag |
|
trucker klaas: | Vrijdag, april 08, 2011 07:13 |
de keuze van eenzaamheid is vaak een van onmacht of teleurstelling :( evengoed goedemorgen ,klaas |
|
windwhisper: | Vrijdag, april 08, 2011 06:20 |
jeetje dat moet wel een je "ellendig voelen" zijn, wat een eenzaamzijn schuilt er in deze woorden lieve groet Cobie vandaag een alles anders dag afscheid van een leven nemen en een leven vieren elders in Amersfoort |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 08 april 2011 | ||
Thema's: |