het is niet eerlijk om me alleen te voelen
met zo veel mensen om me heen die om mij geven
het gevoel van eenzaam heid is geen goede manier van leven
huilen op momenten dat het leuk is en even nergens aan denkt
maar ik ben er inmiddels aan gewend
uitgeput aan het einde van elke nieuwe dag
alleen door die neppe lach
dat vrolijke meisje die ze zien van buiten
maar zien de pijn niet die zit van binnen
hoe en wat maakt mij gelukkig, hoe kan ik mijn geluk winnen?
te druk met doen en werken,
zodat ik denk dat de mensen om mij heen het niet merken
zo moe van elke dag,
omdat ik steeds moet denken aan die lach zodat die niet verdwijnt
en de zon niet langer in mijn ogen schijnt
het is niet eerlijk de tranen, ik hoor te genieten van elk moment