jij uit amsterdam...zo dichtbij en toch zover af...wie weet zal de dag ooit komen,dat jij en ik voldoen aan onze dromen...maar zelfs al gebeurd dat niet,dan nog zal ik je respecteren en heb ik geen verdriet...
ben blij om je te leren kennen en je af en toe eens goed te jennen..maar vooral omdat ik weet dat ik jou nooit meer vergeet...
ben niet verliefd,wees niet bang,..dit is enkel het vervolg van te praten uren lang...maar ja...je hebt een plaats nu in men hart,want voor mij ben je heel apart...
wil zo graag veel van je leren..maar nog meer je ook iets geven..
wat raad,een troost,men armen om je heen...ja...zelfs meer dan dat wil ik je bieden...maar ik wil vooral je vriendschap niet verliezen...
maar telkens het me lukt een lach te toveren op je gelaat,dan weet ik dat het bestaat..de kans op dat ene moment,ook al is die nog zo klein..we voor één keer echt van elkaar zullen zijn...