Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
ultieme vraag
de duisternis wijkt
voor de dageraad
wanneer de zon
de dag inleidt
en de maan de sterren
doet verstillen
de dag
zoent
mijn kalende hoofd
terwijl
de tijd
onverbiddelijk knaagt
en zich vastklampt aan
mijn aftakelend lichaam
ik weet
dat elke nacht overgaat
in een dag
de parels in het gras
die regendruppels zijn
van verwachting
zijn het teken
hoelang nog
voor mij?
Reacties op dit gedicht
Guy Bottu vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Guy Bottu
Gecontroleerd door:
Marina
Gepubliceerd op:
09 augustus 2011
Thema's:
[Angst]