Quicksilver: | Woensdag, augustus 10, 2011 19:40 |
Ontroerend, stil-makend gedicht! | |
Hans Winter: | Woensdag, augustus 10, 2011 19:27 |
al kun je beredeneren hoe het ging, in oorzaak en gevolg denken, gevoelens delen zich eerder mede in moedertaal, waarin hij immer je kind is, al het jouwe als zijn laatst vertrouwen. wie weet is hij daarmee nog langer beter geleden gebleven. groetje, hans |
|
Fairouz: | Woensdag, augustus 10, 2011 11:10 |
stil gelezen youkie lieve groet, Fairouz |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, augustus 10, 2011 10:59 |
en zo is het!! | |
Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 10, 2011 10:07 |
In stilte gelezen Youkie want woorden heb ik even niet. Ik geef je een welgemeende arm om je schouder als troost en veel liefs Anneke |
|
trucker klaas: | Woensdag, augustus 10, 2011 09:18 |
wij hebben er vier ;) het lijkt soms een explosie van zijwegen ..... maar we houden vertrouwen :) goedemorgen ,klaas |
|
windwhisper: | Woensdag, augustus 10, 2011 08:44 |
lieve Denise je deed niets fout, soms kiest een kind het eigen pad lieve groet, dikke kus Cobie sterkte meis |
|
zomerkind: | Woensdag, augustus 10, 2011 08:33 |
je moet de schuld niet bij jezelf zoeken denise:) als ze oud zijn hebben ze een eigen verant- woordelijkheid:) liefs eddie |
|
wervelende regenboog: | Woensdag, augustus 10, 2011 08:23 |
je hebt helemaal niets verkeerd gedaan Denise kinderen nemen op een gegeven moment hun eigen beslissingen dikke knuffel wr |
|
Auteur: youkie | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 10 augustus 2011 | ||
Thema's: |