Hoe erg moet het wel niet zijn
om jou te wezen,
om jou te zijn
Hé, dat ik tegen jou praat
wil nog niet zeggen, dat je hierheen mag komen
Blijf staan waar je staat
Ik zeg mijn zegje, ik doe mijn ding
Jij hebt te luisteren mijn liefje
Je moet daar blijven, met je bek vol tanden
Voel je mijn verdriet?
Heb je medelijden met mij?
Ik denk van niet
Hard en teder tegelijk
Multifunctioneel
dat ben jij
Ja wees er maar trots op mijn schat
Ga maar lachen, drijf de spot met mij
Op een dag loop je tegen de lamp
Want ik sla terug op die ene dag
met mijn eigen lamp
Een kroonluchter wel te verstaan
Wat nu weer
het smoeltje verandert
Nee mijn liefje, het medelijden wordt niet wederzijds
En ook die kroonluchter, die was goedkoop
Want goedkoop, dat ben jij ook
Je mascara loopt mijn schat
Toch ben ik blij dat jij niet weggaat, dat jij niet loopt
Ook al hou ik je vast
Ethische kwesties moeten door je heen gaan
Respijt
als een woeste orkaan,
met een geweten als kern
die niet gemakkelijk verdwijnt
Geweten is een strijd in je hoofd
Blindelings
Het is moeilijk te wissen hè, mijn harde mening
Niet zo moeilijk als je lopende mascara
want die vijg je weg, met één beweging
Je weet wat je fout hebt gedaan
Dondersgoed
Krijg je het nog over je lippen
of moet ik alles nog even herhalen?
God, ik begin nu echt te flippen
Het is het enige wat ik niet pik
Vertel mij wat jij verkeerd deed
en je bent van mij af
Dan kom ik volgende week weer pas
Ik hou zo van die dingen, vooral die gele
Zulke lekkere snoepjes,
die jij maar niet met me wilt delen...
*** geschreven 8 september 2004 ***