Het huis is te stil zonder jou.
Ik kon overal in huis zijn
Maar je stond altijd naast me
Ik kon wel boos zijn
Maar je ogen overvielen me
Ik kon huilen op je schouder
Zonder dat je moest weten waarom
Ik kon urenlang tegen je praten
Maar je zei nooit iets terug
Ik kon giechelen en gillen
Zonder dat je het irritant vond
Ik kon aan je friemelen en aaien
Maar je vond het nooit erg
Als ik maar elke dag je een kusje gaf
Keek je altijd zo blij
Voor altijd in mijn hart
Lief hondje van mij..
Mijn lieve schat van een hond, Benno... Hopelijk heb je een goed plekje daarboven! :( Zal je nooit vergeten..
Maar je stond altijd naast me
Ik kon wel boos zijn
Maar je ogen overvielen me
Ik kon huilen op je schouder
Zonder dat je moest weten waarom
Ik kon urenlang tegen je praten
Maar je zei nooit iets terug
Ik kon giechelen en gillen
Zonder dat je het irritant vond
Ik kon aan je friemelen en aaien
Maar je vond het nooit erg
Als ik maar elke dag je een kusje gaf
Keek je altijd zo blij
Voor altijd in mijn hart
Lief hondje van mij..
Mijn lieve schat van een hond, Benno... Hopelijk heb je een goed plekje daarboven! :( Zal je nooit vergeten..
Reacties op dit gedicht
| Astro: | Woensdag, februari 22, 2012 22:54 |
| ...voor altijd in je hart, en soms dwaalt hij zachtjes op je schouder neer...niet te zien maar wel altijd bij je... Sterkte! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Juditjee | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||