Ik moet je wat bekennen.
Ik moet nog altijd wennen.
Wennen aan een man.
Die me zo onwijs lief hebben kan.
Het voelt soms onwerkelijk, onwaar.
Maar toch elke dag ben jij daar.
Klaar om van me te houden
en samen een leven op te bouwen.
Met je eigen angsten en verdriet
ben jij degene die mij doorziet.
Je ziet mijn mogelijkheden en mijn kansen.
En wil met mij de dans des levens dansen.
met jou wil ik dat leren
en zal je nooit mijn rug toe keren.
Wel zal ik vaak op je tenen staan
of zal het ritme me ontgaan.
Maar deze dans is geheel voor jou
omdat ik met elke cel in mijn lichaam van jou hou!