zij wiegen niet meer
als bloem op de wind
laten hun bladeren vallen
de een nog sierlijk
de ander theatraal
zij verpieteren allemaal
het verdorren van stelen
kan hen niet meer schelen
zij wortelen al in het verleden
vrezen de storm
zijn bang voor de knak
morgen is hun enig houvast
het onkruid tiert welig
in hun chaotisch bestaan
ineens is het over de bloem al vergaan
wil melker
30/04/2012
Jacky Van den Berghe: | Dinsdag, mei 01, 2012 03:17 |
Geboren worden, leven en sterven! Is eigen aan de materiele dingen, maar ze vernieuwen zich telkens! Eeuwig zoumen zeggen. Liefs, Jacky |
|
witteroos: | Maandag, april 30, 2012 21:58 |
Mooi gedicht. Verleden en toekomst valt in heden saam. We verstikken in ikken. Liefs |
|
trucker klaas: | Maandag, april 30, 2012 13:48 |
volgend jaar nieuwe kansen ;) groet ,klaas |
|
liesjequilt: | Maandag, april 30, 2012 11:35 |
Het lot van alles, maar vergankelijkheid is niet erg. fijne dag gr. Liesbeth |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, april 30, 2012 07:32 |
zo mooi | |
windwhisper: | Maandag, april 30, 2012 06:18 |
wat droef, ik moet even slikken warme groet Cobie prettige dag Wil, geniet van de vrijmarkt, je hebt goed zicht |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 30 april 2012 | ||
Thema's: |