het waren de schichten van dat baldadig jong
die mijn ogen verblinden
waardoor het hart, rap van tong,
zich aan jouw schoon deed binden
aardse liefde bleek nimmer trouw
als een storm die verwoest om vervolgens te liggen
de gunsten om een mooie vrouw
vullen de historie met vele oorlogen
maar voor jou, mijn allerliefste meid
trotseer ik zelfs Vulcanus vuren
als bezit ik Odysseus listigheid
vind ik remedie voor al de kuren
dat de geschiedenis zich herhalen blijft
doet geen afbreuk aan jouw schoonheid
immers ben jij altijd eigentijds