Welkom en dag Sinterklaas.
Sorry dat ik u zo snel voorbij moest laten gaan, weet u, ik geloof niet meer.
Laat dan de kerst maar zo snel mogelijk komen, die heerlijk geschapen sfeer. Als klein kind moest ik al huilen, ik zat dan te badderen.. alleen.. in de zinken teil, heel lang, dan nam mijn moeder waarschijnlijk even tijd voor zichzelf, en ik ?Ik huilde niet om mezelf, ik dacht aan kindje Jezus, zo koud in die stal, maar wel in liefdevolle warme doeken gewikkeld, met al die dieren om hem heen, en Maria, Jozef, ze hielden van elkaar en van Hem, dat stond er.
Ik ga voor die kerstboom, tuig het op met glimmende ballen, een piek tot aan het plafond,en als finishing touch engelenhaar over de takken.
Op 6 Januari zet ik hem weer buiten, intussen kijk ik als ik `s avonds de hond uit laat bij buurtbewoners naar binnen en zie door beslagen ramen gezinnen aan tafel zitten, moeders hun peuter terug op de stoel zetten, vaders even richting tuin lopen om te roken, en op de terugweg zitten ze weer allemaal aan die kersttafel.
Ik steek de sleutel in het slot van mijn voordeur, ga naar binnen en doe achter me de grendel er op. Jas uit, kopje thee. Voorts schuif ik een kant en klare maaltijd in de magnetron en zing voor de verlichte kerstboom;
Had ik maar iemand om van te houden
twee zachte armen om me heen
die mij altijd beschermen zouden
ik voel me zo verdomd alleen...