restaureerde zand
heb met
eigen handen
een monument gemaakt
restaureerde
zand met water
als cement
modelleerde
naar verhalen
uit hun herinnering
die ik opving
toen ik woelde en
het vroeger leven voelde
geen luchtkastelen
maar een vaste burcht
met muren en kantelen
vergeten waren
tijd en plaats
tot ik de zee zag komen
mijn monument
weer terug gleed
naar het strand der dromen
wil melker
16/07/2013
september: | Woensdag, juli 17, 2013 01:49 |
Mooi gedicht lieve Wil, heb het graag gelezen. het herinnert me aan het leven op strand. Wens je wederopbouw en liefs | |
teun hoek: | Dinsdag, juli 16, 2013 11:29 |
Verbrokkelde illusie, even zichtbaar , even kwetsbaar. h. gr. teun |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, juli 16, 2013 11:08 |
met anneke en henk eens | |
Anneke Bakker: | Dinsdag, juli 16, 2013 09:24 |
Diep ademhalen en opnieuw beginnen Wil. Niet alleen jouw handen ook je geest is daartoe in staat, telkens weer. Blijf je dromen dromen en ik wens je alle goeds en een zonnige dag. Anneke |
|
HenkJans: | Dinsdag, juli 16, 2013 08:37 |
En de dromen blijven bouw nieuwe kastelen Wil mooie sfeer in je gedicht groeten Henk |
|
De kleine Vos: | Dinsdag, juli 16, 2013 08:15 |
mooi lieflijk geestig denkend verlangend ongrijpbaar genoeglijk liefs sonja |
|
windwhisper: | Dinsdag, juli 16, 2013 05:56 |
het staat zo vast als een huis, dat de zee elke korrel van jouw kasteel, heeft meegenomen, en weder op bouwen zal. in elke druppel water "leven" lieve groet Cobie goede morgen Wil dikke kus |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 juli 2013 | ||
Thema's: |