herinneringen en het nu
herinneringen en het nu
een koppelaar dat was hij....
nu pas heb ik het ontdekt
zoals hij mij telkens de weg wees
hoe ik wandelen moest met hem
telkens weer
aan die poort ging hij even liggen
door vermoeidheid aan zijn poot (dacht ik te minste)
maar nu wandel ik er onder door
een koekje ging hij daar krijgen
en wou niet meer voorbij
ik wilde toen steeds verdwijnen
maar grizzly bleef niet aan mijn zij
vandaag zijn er mooie herinneringen
van mijn hond mijn beste vriend
heeft dit op voorrand geregeld
een gevoel dat me wel zint
hiljaa
een koppelaar dat was hij....
nu pas heb ik het ontdekt
zoals hij mij telkens de weg wees
hoe ik wandelen moest met hem
telkens weer
aan die poort ging hij even liggen
door vermoeidheid aan zijn poot (dacht ik te minste)
maar nu wandel ik er onder door
een koekje ging hij daar krijgen
en wou niet meer voorbij
ik wilde toen steeds verdwijnen
maar grizzly bleef niet aan mijn zij
vandaag zijn er mooie herinneringen
van mijn hond mijn beste vriend
heeft dit op voorrand geregeld
een gevoel dat me wel zint
hiljaa
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, april 14, 2014 00:32 |
| Mooi en lief schrijven. Liefs | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, april 13, 2014 10:21 |
| fijn hiljaa | |
| Aquarel: | Zondag, april 13, 2014 09:59 |
| Ja, herkenning hier... Vroeger had mijn man (nu ex-man) een bouvier die begon te dementeren. Elke keer wilde hij mee, een plasje doen. Tot mijn man zei dat hij een loopje met mij nam, door te doen alsof, want na elke wandeling kreeg hij natuurlijk een koekje :-) Liefs, Aquarel |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, april 13, 2014 07:36 |
| Dierlijke slimheid om een koekje, fijn om daar aan terug te denken Hiljaa. Fijne dag met zon wens ik je toe. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hiljaa | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2014 | ||
| Thema's: | ||