Een traan rolt van mijn wang.
En ik heb ze op gevangen.
Zodat ik ze bekijken kan.
Het is er eentje van verlangen.
Het is er eentje van verdriet.
Een traan, voor wie ik mis
Want je vergeten kan ik niet.
Daarom dat deze traan er is.
Deze traan zal nooit verdwijnen.
Ze zal nooit vergaan.
Want het gemis zal nooit verkleinen.
Dat zal nooit meer over gaan.
Ik zal deze traan nooit ontwijken
Als het verdriet me deze geeft.
Ik zal ze altijd grijpen.
Omdat jij hier, in verder leeft.
Ik maak van deze traan geen drama.
Als ik ze in mijn handen hou.
Deze traan noem ik Lana.
Mijn zus, deze is er een voor jou.