een ijdele hoop
ik heb altijd
wrakhout gezocht
op mijn tocht langs
exotische stranden
verdwaald en
aangespoeld
gebroken uit
sociale verbanden
samen stoken we
vuur dat rookt
en brandt als de hel
vonken knetteren fel
vlammen dansen
verhalen in alle talen
het bizar en grotesk
streven naar overleven
later smeult pijn
als venijn gloeit
en haat weer groeit
tegen alles en iedereen
verhitte gezichten
donkeren weg als
het vuur langzaam dooft
leven blijft een ijdele hoop
wil melker
25/04/2016
slaaf Jacob: | Maandag, april 25, 2016 19:32 |
Voel intens leven in gevoelens van haat en liefde op de weg naar het onbekende. Groetjes en geluk. |
|
Syncoop³: | Maandag, april 25, 2016 14:19 |
Uiteraard weer een meesterwerkje. mooie spinsels weer. :) |
|
M-Rose: | Maandag, april 25, 2016 11:04 |
façonnés par les tempêtes les bois flottés reviennent de loin |
|
ela: | Maandag, april 25, 2016 09:34 |
Strand schuimen heeft mij nooit kunnen boeien, te vroeg voor een toerist. Fris en mooi geschreven. ela |
|
Anneke Bakker: | Maandag, april 25, 2016 09:23 |
Fel en vurig gedicht lees ik hier Wil, ik ruik de rook van een roerig leven dat nasmeult. Knap hoe jij dit verwoord. Blijf hopen Wil, hoop doet leven. Mooie dag wens ik je. Anneke |
|
teun hoek: | Maandag, april 25, 2016 09:22 |
somber lied na zoveel mooie geestelijke tochten , waar het verbranden kennelijk niets achter laat van het mooie. th | |
Stroejaro: | Maandag, april 25, 2016 07:51 |
Heel mooi geschreven! | |
Willem B. Tijssen: | Maandag, april 25, 2016 07:40 |
Emoties van korte duur vullen het leven als een knetterend tijdelijk vuur. mooi geschreven. |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 25 april 2016 | ||
Thema's: |