op de keien
ik wist het licht
voelde donker
in slecht zicht
hield me staande
op de keien waar
anderen glijden
nog had ik perspectief
geen wanhoop in ogen
die niets meer geloven
je zwaaide en het
was geen afscheidsgroet
dat deed me goed
jij bepaalde richting
in mijn leven zonder
direct leiding geven
met lieve compromissen
maar naar het waarom
heb ik altijd moeten gissen
wil melker
23/08/2017
teun hoek: | Woensdag, augustus 23, 2017 12:04 |
vragen die immer terugkeren, soms beantwoord , merendeels onbeantwoord. th |
|
Clarice: | Woensdag, augustus 23, 2017 10:32 |
Mooi gedicht, Wil. Zolang zij het maar weet, er zijn waarschijnlijk redenen genoeg... Gts, Clarice | |
Anneke Bakker: | Woensdag, augustus 23, 2017 08:40 |
Ook zonder spikes ben je goed overeind gebleven op de keien Wil en een gezamenlijke overeenkomst bepaalt toch de juiste richting. Ik wens je een mooie zonnige dag. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 23 augustus 2017 | ||
Thema's: |