|
|
|
 |
|
|
|
Droom
|
 |
|
16 februari 2019
|
|
|
Dromen / Gemis / Verdriet
Als vrienden lopen we naast elkaar..
kan het niet helpen dat ik soms nog staar.
Het is ongemakkelijk maar fijn,
om toch samen weer eens op pad te zijn.
Het gesprek loopt wel met onze vlotte gebabbel,
terwijl ik soms aan mijn lip knabbel.
Na verloop vraag ik je toch naar haar,
en de nadenk rimpel is daar.
Je kijkt me aan, je twijfel zegt genoeg,
ik wil het weten, kom voor de boeg.
Langzaamaan raap ik de woorden bij elkaar,
jullie zijn opnieuw weer een pril paar.
Woord voor woord doet immens zeer..
de pijn is met windkracht 10 deze keer.
Het voelt alsof mijn hart eruit gerukt wordt,
alsof ik door de grond heen stort.
Mijn tranen en woede komen als een storm,
frustratie en machteloosheid is enorm.
Ik praat tegen je maar je negeert mij maar,
je kijkt ergens heen maar waar?
Bereik je niet meer en verlies mezelf in verdriet,
de pijn is nog erger dan toen je mij verliet.
Verdronken in mijn eigen tranen loop ik weg,
dag is het laatste wat je zeg.
- Animola_* -
Gecontroleerd door: christina
|
Avr |
 |
|
|
Droef, maar heel mooi verwoord!
|
|
Vorig gedicht | Volgend gedicht
 |
Auteursrecht |
|
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de gedichten freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de gedichten freaks blijven te alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
|
|
|
|
|