Soms voel ik me als
een overrijpe vrucht
van het dagelijkse leven.
Mensen leven in een bubbel,
die hun afsluit van de wereld
waarin ook anderen zijn.
Ze lopen met een mondmasker rond,
omdat ze in angst leven
voor de kritiek van de anderen.
Ze zijn zo bang,
voor de woorden
die raad geven.
De schaduwen rond hun
worden steeds groter
en geven me een angstig gevoel.
Ga ik nu de weg op,
van ziekelijke eenzaamheid
in deze anders zo mooie wereld?
Zo wil ik niet zijn
voor mijn gezondheid
want er bestaat geen tegengif.
Auteur: Bert Lagom | ||
Gecontroleerd door: Bert Lagom | ||
Gepubliceerd op: 11 maart 2020 | ||
Thema's: |