Ik heb ze vandaag laten gaan
Tranen die ik te lang heb gespaard
Verdriet om mensen die ik niet ken
maar mijn gevoelens hebben ze niet bedaard
De dagen gaan als een waas aan mij voorbij
Ik ben wakker maar toch ook niet
Een hoofd gevuld met enkel watten
en dit keer niemand die het ziet
Het voelt alsof ik een droom leef
Een waaruit ik maar niet ontwaak
Een droom waaruit ik uitgeput wakker wordt
Ik wil deze droom niet meer
Ik staak
Vanaf nu zet ik elke stap ondoordacht
handel ik vanuit overlevingsdrang
Vul ik mijn hart met hoop voor de toekomst
Demp ik mijn onrust met innerlijk gezang
En zo vloeit de angst soms even weg
Zie ik het licht tussen de onzekerheid en vragen
Laad ik mij op met liefde en hoop
En ontstaan er schitteringen in de te lange dagen
En tijdens die schitteringen
Zo zinvol, rustgevend, maar tegelijkertijd zo klein
Versterk ik mijzelf met de gedachte
Dat in de toekomst
onze dagen weer net als vroeger zullen zijn
- MirjamA -
Gecontroleerd door: christina
Reactie op dit gedicht
MirjamA vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij de Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
tranen van de ziel
ze geven je lucht
blijf hopen he
er is steeds weer een nieuw begin ..liefs christa
ik weet dat je al heel lang je hart hier lucht blijf dat doen meis
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de gedichten freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de gedichten freaks blijven te alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.
