het is opluchting wat ik voel
misschien dat ik het toch zo bedoel
alleen zijn maakt me bang
het idee dat ik niet zonder je kan
ik kan het echt
dat meen ik heel oprecht
ik ben bang voor de dingen
die komen gaan
dat je me straks
niet meer ziet staan
bij jou voel ik me
heel erg goed
ik weet niet
wat je met me doet
het is geen liefde
wat ik voel
begrijpt iemand misschien
wat ik bedoel??