jij
jij
jij bent mijn oneindige ispiratie
door je gouden haren wil ik strijken
je hoofdje op mijn buik
ogen die me duizend woorden vertellen
je stem klinkt zachtjes
handen die lief hebben
je maakt het beste in me los, zoals niemand dat kan
hou van je
jij & ik
daar geloof ik in
jij bent mijn oneindige ispiratie
door je gouden haren wil ik strijken
je hoofdje op mijn buik
ogen die me duizend woorden vertellen
je stem klinkt zachtjes
handen die lief hebben
je maakt het beste in me los, zoals niemand dat kan
hou van je
jij & ik
daar geloof ik in
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Woensdag, juli 10, 2002 23:38 |
| Nog grotere zucht, hmm, heerlijk gedicht zo net voor het slapen gaan... (dit bijtje dan toch) Welterusten Grover! Kus! | |
