Ik dacht, nog een keer die zelfde stress...
nog 1 examen. Daarna lekker vakantie, ik met de paarden samen.
maar nee, dat mocht niet zo zijn. Het lijden is nog niet voor bij.
Ik ben gezakt voor de cursus, en de herkansing moet nog komen. van het slagen mag ik alleen nog maar dromen.
Ik moet het halen, ik wil verder kunnen dromen.
Waar stopt de weg van het lijden. Wie zal mij uit deze nachtmerrie bevrijden. Ik ben zo bang om te falen, en dat heb ik nu gedaan. Hoe kan ik weer opgewekt verder gaan.
Als ik niet weet waar het eindigd.
Ik wil kunnen dromen over een toekomst, niet hoeven te vrezen. Maar het tegen deel is nu maar weer bewezen.
Voor mij bestaat er geen geluk, Hoe moet ik verder gaan... met dit on-geluk.