Storm
Storm
Terwijl haar aandoenlijke jammerklachten zich geruisloos met de wind vermengen
verstrengelt het element waartegen haar klachten zijn gericht
zich nog altijd met haar dikke warme strengen
een voor haar verfoeilijk aangezicht
Slechts een glimlach voor het vele klagen
niets gaat er in een tiental zuchten verloren
die een gefluisterd dankwoord creëren tussen de vele vlagen
daar ze mooier is dan ooit tevoren
Terwijl haar aandoenlijke jammerklachten zich geruisloos met de wind vermengen
verstrengelt het element waartegen haar klachten zijn gericht
zich nog altijd met haar dikke warme strengen
een voor haar verfoeilijk aangezicht
Slechts een glimlach voor het vele klagen
niets gaat er in een tiental zuchten verloren
die een gefluisterd dankwoord creëren tussen de vele vlagen
daar ze mooier is dan ooit tevoren
Reacties op dit gedicht
| soesa: | Donderdag, juli 11, 2002 12:14 |
| wow schitterend, ga hem meteen nog een keer lezen want ik geloof niet dat ik em helemaal snap, maartoch echt ontzettend mooi! Kus | |
| MayadeBij: | Donderdag, juli 11, 2002 10:25 |
| Ingewikkeld wel, maar ontzettend mooi, nadenkertje deze... (voor mijn armzalig hersenprutje dan toch) | |
| free: | Donderdag, juli 11, 2002 08:04 |
| prachtig ..... liefs free ~(O)~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tkigo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||