weg met de rust
ach ik heb geen rust nodig,
alleen de lieve woorden van mijn lezers.
terugtrekken is totaal overbodig,
mijn vrienden dat zijn mijn rustgevers.
ik moet alleen mijn grens goed bewaken,
en op tijd voor mezelf kiezen.
en als mijn hersenen beginnen te kraken,
eventjes het hazepad kiezen.
het alleen zijn maakt de vermoeidheid erger,
ik heb teveel tijd om na te denken.
en de problemen worden hoge bergen,
dus ga ik weer aandacht aan 't dichten schenken.
zodat ik stop met te kniezen,
en word het te zwaar,
pak ik stilletjes mijn biezen,
zonder commentaar.
§linda§
alleen de lieve woorden van mijn lezers.
terugtrekken is totaal overbodig,
mijn vrienden dat zijn mijn rustgevers.
ik moet alleen mijn grens goed bewaken,
en op tijd voor mezelf kiezen.
en als mijn hersenen beginnen te kraken,
eventjes het hazepad kiezen.
het alleen zijn maakt de vermoeidheid erger,
ik heb teveel tijd om na te denken.
en de problemen worden hoge bergen,
dus ga ik weer aandacht aan 't dichten schenken.
zodat ik stop met te kniezen,
en word het te zwaar,
pak ik stilletjes mijn biezen,
zonder commentaar.
§linda§
Reacties op dit gedicht
| jackyXXX: | Vrijdag, juli 12, 2002 22:02 |
| Zo doe ik het ook;makkelijk he jackyXXX |
|
| arie: | Vrijdag, juli 12, 2002 00:38 |
| vluchten om het vluchten, heeft dat zin? nee toch he... Is praten wellicht een begin? Liefs, Arie |
|
| Koelemij, Harold: | Vrijdag, juli 12, 2002 00:21 |
| doe wat je hart ingeeft wb Har (::) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||