Toen ik je leerde kennen,
kon ik niets anders dan jouw naam in
hartjes pennen.
Je keek me eventjes aan
en 'k voelde m'n hart op hol slaan.
Ik was bang dat je het zou horen
dat ik mijn hart aan jou had verloren.
Ik zag je ook naar me kijken.
Ik voelde het wel maar jij liet niks blijken.
Nu is het niet meer nodig,
alle verloren blikken zijn overbodig.
Jij en ik mijn schat
zijn nu eeuwig op het liefdespad!