Die ene lach.
Een glimlach op jou gezicht,
dat was het einde voor mij.
Mijn ogen waren steeds op jou gericht,
maar je liet me vrij,
in wat ik kon doen of laten.
De zon scheen sindsdien nooit meer,steeds nacht.
Je zei:"We moeten eens praten"
Ik heb een ander,...hij lacht.
dat was het einde voor mij.
Mijn ogen waren steeds op jou gericht,
maar je liet me vrij,
in wat ik kon doen of laten.
De zon scheen sindsdien nooit meer,steeds nacht.
Je zei:"We moeten eens praten"
Ik heb een ander,...hij lacht.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: eef | 
|
|
| Gecontroleerd door: shelby | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2000 | ||
| Thema's: | ||