VRIND
VRIND
Waar ik ook ben
hij
vindt
me
begint
te vertellen
over zijn reizen
verzint
liedjes
voor me
- hij bemint
me teder-
die hij luidkeels zingt
- kind
als hij soms is -
Ik luister
graag naar hem
als ik het grind
aanhark
de schoven bind
of wol spin - 't wiel spint
wel door -
maar daar ik
blind
ben
begrijp ik hem slecht
Soms
door de schone klank
vermoed ik
een kleur
een tint
'Blauw'
zeg ik hem na
'is 't lint
om de vlecht
van 't
blonde
kind'
Daarmee speelt hij
zegt mijn vrind
't allerliefste
en daar mijn
gehoor zeer scherp is
hoor ik hoe zijn blazen
tinkelt
door de
klokjes
van de hyacinth
Waar ik ook ben
hij
vindt
me
begint
te vertellen
over zijn reizen
verzint
liedjes
voor me
- hij bemint
me teder-
die hij luidkeels zingt
- kind
als hij soms is -
Ik luister
graag naar hem
als ik het grind
aanhark
de schoven bind
of wol spin - 't wiel spint
wel door -
maar daar ik
blind
ben
begrijp ik hem slecht
Soms
door de schone klank
vermoed ik
een kleur
een tint
'Blauw'
zeg ik hem na
'is 't lint
om de vlecht
van 't
blonde
kind'
Daarmee speelt hij
zegt mijn vrind
't allerliefste
en daar mijn
gehoor zeer scherp is
hoor ik hoe zijn blazen
tinkelt
door de
klokjes
van de hyacinth
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul: | Woensdag, oktober 16, 2002 13:25 |
| En ja... nu waait het binnen: de wind is het onderwerp van dit gedicht. Ik mis je, Katja. |
|
| Albrecht Paul: | Dinsdag, oktober 08, 2002 10:54 |
| Toevallig dit gezien, omdat ik je zocht, JOU zocht. Iets te lang - je perst het spel met 'int' helemaal uit. Mooi om blindheid het kernpunt te maken. Je beschrijft het 'andere zien' heel fraai. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Katja Bruning | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||