Pijn, als een mes door m'n hart,
Niemand ziet mijn smart.
Tranen branden over mijn wangen,
Niemand ziet het verlangen
Gevoelens, kolken als een woeste zee,
Herinneringen, ze sluipen met me mee.
weinig mensen om mee te praten,
Je voelt je alleen en verlaten
Tranen, diep in je ziel, ze blijven stromen,
Eens moet het geluk toch komen?
Eenzaam dolend door het leven,
Zal er iemand om me geven?
Pijn om verder te gaan,
is er iermand met mijn lot begaan.
Die tunnel van licht waar ze over spreken,
Of is het te simpel het leven te breken?
Die angst voor de pijn,
Hoe zal dat bij andere mensen zijn?
het gemis is niet te omschrijven,
Die pijn zal altijd blijven……