* hemelsblauwe engel *
hemelsblauwe engel
iedere zomer,
als de vergeten
lentebloesem,
zich opend,
en met haar bladeren
wuivend met de wind speelt,
speelt ze mee,
ze danst
met de bepoederde stampers,
zingt met het fluidende riet,
zo teder en zacht,
zo klein,
dat niemand haar ziet,
één dag lang,
vertoont ze haar schoon,
om daarna in haar hemelblauwe
bloem te rusten,
wachend op het volgende seizoen,
zeg ik zacht weltrusten.
Reacties op dit gedicht
| eddy daemen: | Dinsdag, juli 30, 2002 14:02 |
| zo ey evi dat ik je nu pas zie zeg, wat een kracht zeg, mooi ga zo door... | |
| leneb: | Donderdag, juli 18, 2002 10:19 |
| prachtig omschreven Evi...Ben sprakeloos...Echt een wondermooi gedicht!!! xxxleniexxx |
|
| DrieGeetjes: | Zondag, juli 14, 2002 00:28 |
| ;-)) | |
