* donkere nacht *
de nacht die zacht haar armen om me heen slaat,
die wind die geluisloos haar weg gaat,
de donkere diepe leegte,
die me rustig naar dromenland leidt,
voedt krachtig mijn hart,
zorgt dat ik de grens overschreid,
zodat het leven een droom is en mijn droom het leven,
en net wanneer ik die toerijkende hand nodig heb,
laat ze me vallen,
en blaast em voorzichtig in dromenland.
Reacties op dit gedicht
| leneb: | Donderdag, juli 18, 2002 10:23 |
| Weer een schitterend gedicht Evi...! Ik vind vooral het einde mooi...echt goed omschreven! xxxleniexxx |
|
| Hugo Serwy: | Zondag, juli 14, 2002 21:35 |
| Mooi gedicht... Je voelt de rust van de nacht... en de eenzaamheid... Groetjes en heel veel liefs, Hugo. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 juli 2002 | ||
| Thema's: | ||